3 najbardziej spektakularne mierzeje na świecie

Spurn Point, Wielka Brytania

Spurn Point lub Spurn Head to znana mierzeja w Wielkiej Brytanii u ujścia rzeki Humber. Jest to jedna z najbardziej niesamowitych cech brytyjskiego wybrzeża. Ma 46 m średnicy, znajduje się na końcu wybrzeża East Riding of Yorkshire i rozciąga się w morzu na 5,5 km przez Humber Estuary.

Obszar o powierzchni około 280 akrów ma piaszczyste brzegi utrzymywane razem przez trawę marram i rokitnik. Spurn jest stosunkowo niewielkim, wąskim miejscem, uważanym jednak za ostoję dzikiej przyrody dla ptaków wędrownych, saren, jaszczurek i licznych gatunków owadów. To także idealne miejsce dla obserwatorów ptaków.

Farewell Spit, Nowa Zelandia

Jest to najdłuższa piaszczysta mierzeja znajdująca się w Nowej Zelandii, rozciągająca się na około 26 km nad poziomem morza i 6 km więcej pod wodą. Od najbardziej na północ wysuniętego punktu wyspy – Cape Farewell, położonego na północnym krańcu Wyspy Południowej Nowej Zelandii, przesuwa się na wschód.

Zbudowana jest z drobnego złotego piasku i jest na tyle duża, że posiada swoje wydmy. Po stronie północnej wydmy są bardziej strome i niestabilne, natomiast strona południowa zwrócona w stronę Golden Bay jest bardziej stabilna i pokryta w większości roślinnością.

Nowozelandzki Departament Ochrony zarządza mierzeją jako rezerwatem dzikich zwierząt i ptaków morskich. Poza niewielkim obszarem u podstawy mierzei, jest ona zamknięta dla zwiedzających z wyjątkiem zorganizowanych wycieczek. Jednak na końcu mierzei znajduje się latarnia morska, która może być odwiedzana przez turystów.

Mierzeja Arabska, Azow

Znajduje się na Morzu Azowskim, jest to najdłuższa mierzeja na świecie o długości około 110 km. Jest to bardzo młoda mierzeja powstała w wyniku procesów sedymentacji około 1100-1200 roku. Znajduje się pomiędzy miastem Henichesk na północy a północno-wschodnim wybrzeżem Crimes na południu, od Henicheska oddziela ją Cieśnina Henicka.

Do 1835 roku była dzika, a dla przesyłek pocztowych zbudowano tylko drogę i pięć stacji. W XIX wieku na mierzei pojawiły się trzy osady wojskowe, oraz wieś Arabat. Mieszkało tam około 235 mieszkańców wsi, których zajęciem było głównie rybołówstwo, rolnictwo i produkcja soli.

Rozległe obszary lagun Sivash składają się z silnie zasolonej wody, która jest podstawowym źródłem soli w regionie. W XIX wieku tylko na Mierzei Arabat produkowano rocznie prawie 24 000 ton soli.

Na specjalne wyróżnienie zasługuje Mierzeja Wiślana i jej perła Krynica Morska. Przeczytasz o niej w: https://krynicamorska24.pl/krynica-morska-jako-perla-mierzei-wislanej/